ابتدا بايد تشخيص دهيد واقعا شوهرتان به مادرش وابسته است يا نه.مرد وابسته، حتي اگر ظاهرا مستقل شده باشد از لحاظ عاطفي و عقلي به مادرش وابسته است.به عبارت ديگر از خودش هيچ نظر يا عقيده اي ندارد و درباره هر موضوعي به خصوص مشکلات زندگي زناشويي خود منتظر مي ماند تا مادرش درباره آن تصميم گيري کند و نظر بدهد. توجه به اين موضوع بسيار ضروري است که احترام به مادر و محبت کردن به او به خصوص پس از ازدواج کاملا متفاوت از وابسته بودن از نظر عقلي و رواني به مادر است.

مرد وابسته نمي تواند به درخواست هاي مادرش حتي اگر برخلاف مصلحت زندگي خودش باشد، نه بگويد.

باز هم تاکيد مي کنيم که مستقل بودن مرد به معناي بي احترامي به نظرات مادر، گوش نکردن به نصايح او و ... نيست بلکه وظيفه هر فرزندي است که به مادرش احترام بگذارد و به خصوص بعد از ازدواج و در دوران کهنسالي عصاي دست او باشد.

۷ روز زندگي مي نويسد: اگر شوهرتان کاملا به مادرش وابسته است، بايد کاري کنيد که به شما اعتماد کند وتصميم هاي شما را بي نقص يا حداقل کم نقص بداند؛ يعني به نحوي به او ثابت کنيد که «من هم مثل مادرت به تو علاقه دارم و براي زندگي مان تدبيرهاي لازم را در نظر گرفته ام» البته نبايد توقع داشته باشيد همسرتان در مقابل هر اظهارنظر مادرش بايستد و آن را مخالف استقلال زندگي اش بداند.

برخورد نامناسب با مادرها در چنين مواقعي، عواقب خوبي براي زندگي مشترک شما نخواهد داشت.

هيچ گاه نبايد از مادر و خانواده شوهرتان در برابرش بدگويي کنيد. بعضي از خانم ها، اشتباه مي کنند و زماني که از خانواده همسرشان رفتاري مي بينند که مطابق ميل آن ها يا متناسب با آداب و رسوم خانوادگي شان نيست، مدام آن را به همسرشان يادآوري مي کنند.

در چنين حالت هايي، معمولا اعتماد همسرتان نسبت به شما سلب مي شود چون فکر مي کند همسرش نمي تواند با مادر او رفتار درستي داشته باشد يا همسرش از همين ابتداي زندگي در حال ناسازگاري است و وقتي زير يک سقف برويد، اوضاع از اين هم بدتر مي شود، بنابراين به همسرتان نشان دهيد بد خانواده او را نمي خواهيد.

همه توصيه هاي مادرشوهرتان را دخالت در نظر نگيريد، همچنين گاهي شوهري با نظر مادرش موافق است و اين که در برابر آن موضع نمي گيرد، نشان دهنده استقلال نداشتن او نيست. معمولا توصيه هاي مادرها به پسر و عروس شان از روي خيرخواهي ومنطقي است ولي بعضي دخترهاي جوان همين توصيه هاي درست را هم نمي پذيرند. با اين حال اگر يکي از همين توصيه ها را مادر خودشان به آن ها داشته باشد، روي آن حساسيتي ندارند ولي با شنيدن يک نصيحت از مادرشوهرشان احساس مي کنند در زندگي شان دخالت شده و به استقلال شان ضربه خورده است.

اگر مادرشوهرتان نصيحتي کرد که از نظر شما درست نبود، اين مسئله بايد مديريت شود. در اين مواقع لازم نيست زن و شوهر موضوع را خيلي بزرگ جلوه دهند و با يکديگر اوقات تلخي کنند.

زوج ها بايد با يکديگر هم انديشي داشته باشند و اين گونه هم فکر نکنند که تصميم هايي که خودشان مي گيرند، قطعا درست و نصيحت هاي ديگران قطعا اشتباه است.