پس از درگذشت کریم خان زند، اقوام وی برای کسب قدرت سیاسی به جان هم افتادند.
با درگذشت کریم خان، دو برادرش زکی خان و صادق خان، هر دو خود را جانشین او و «شاه ایران» اعلام کردند. زکی خان در شیراز خود را شاه خوانده بود و صادق خان در 1158 هجری شمسی درکرمان اعلام پادشاهی کرد. هنگام در گذشت کریم خان، صادق خان در بصره بود تا از این منطقه در برابر حمله احتمالی عثمانی دفاع کند. او پس از اطلاع از مرگ کریم خان با شتاب عازم شیراز پایتخت آن زمان ایران شده بود تا بر جای برادر بنشیند. اما چون زکی خان قبلا پادشاهی خود را اعلام کرده و او را به شیراز را نداده بود روانه کرمان شد و در این شهر اعلام پادشاهی کرد و کرمان را پایتخت خود قرار داد. علی مرادخان زند، یک سرکرده دیگر، با استفاده از این وضعیت، در منطقه ای دیگر اعلام پادشاهی کرد و در صدد بر انداختن دو شاه زند بر آمد و چون صادق خان را ضعیفتر تشخیص داد به جنگ او شتافت که در این جنگ صادق خان اسیر و کشته شد. پس از این پیروزی، چون جعفر خان پسر صادق خان با علی مراد خان از در دوستی در آمده بود، فاتح جنگ وی را حکومت کرمان داد. لطفعلی خان زند آخرین امیر زندیه پسر جعفر خان بود که پس از یک مقاومت جانانه در کرمان، در ارگ بم دستگیر و به دست آغا محمد خان قاجار افتاد و مقتول شد. درگیری سران زند بر سر قدرت باعث سلطه قاجارهای مغول تبار بر وطن ما و زوال تدریجی سرزمین پهناور ایران شد.