1-هميشه در کار خود خوش بيني و مثبت انديشي را چاشني کنيد حتي اگر يک درصد هم به آينده شغلي تان خوش بين باشيد، خود کمک مهمي در علاقه مندي شما به کارتان خواهد داشت.

2-بسياري از بي علاقگي ها به خاطر خود کار نيست بلکه به خاطر محيط فيزيکي کار است پس محيط کار خود را به نحو دلخواه خودتان بياراييد و به ميزان نور، گرما و تهويه آن هم توجه کنيد.

3-هميشه خود را مالک کار بدانيد و کارگر آن به حساب نياوريد. حس مالکيت ناشي از احساسات مثبت هر انسان است که مي تواند به خلاقيت و علاقه مندي بيش تر شما نسبت به آن کار بينجامد.

4-رييس و همکاران خود را دوست بداريد و خواهان سلامتي و پيشرفت آنان باشيد تا آنان نيز طبق روابط متقابل، شما را دوست بدارند و دائما به شما کمک کنند.

5-گاهي بهتر است به جاي آن که در فکر تغيير مديران و همکاران خود باشيد در فکر تغيير احساس و ديدگاه خود باشيد زيرا که تغيير دادن خود عملي تر از اين است که منتظر تغيير ديگران باشيد. تلاش کنيد تا با شرايط کنار بياييد.

6-از گفت و گو با همکاراني که مدام گله و شکايت از فقر و تنگدستي داشته و از ميزان حقوق شان ناراضي هستند، بپرهيزيد زيرا که انگيزه شما را براي کار بسيار کم مي کنند.

7-از اين که مدام جملاتي مانند «تا کي بايد سر اين کار لعنتي باشم، فلاني نصف من کار مي کند حقوقش ده برابر من است و ...» را بگوييد اجتناب کنيد که ثمره اي جز فرسودگي روحي و رواني براي شما ندارد. اين جملات يکي از مهم ترين موانع براي علاقه مند شدن شما به کارتان است.

8-روان شناسان مي گويند در زمان بي علاقگي به کار، اين جملات را با خودتان تکرار کنيد: «من کارم را دوست دارم، من همکارانم را دوست دارم، من رييسم را دوست دارم، من از حقوقم راضي هستم» و به طور خلاصه به خودتان تلقين کنيد که من کاري عالي با شيوه اي عالي براي خدمتي عالي و براي پاداشي عالي در اختيار دارم.

9-براي تقويت روحيه شغلي خود به شغل هايي با موقعيت هاي اجتماعي و حتي مالي پايين تر از خود هم توجه کنيد و گاهي از نزديک به ديدن آن کارها برويد.

10-براي گرفتن حق خود نه به زور متوسل شويد و نه از حق خود بگذريد. شما مي توانيد با آموختن «مهارت ابراز وجود» حق خود را به دست آوريد.

11-کتاب هاي مربوط به شغل و حرفه خودتان را مطالعه کنيد. چه بسا مطالعه يک کتاب و حتي يک مقاله ديدگاه شما نسبت به کارتان را به طور کلي تغيير دهد و به آن علاقه مند کند.

12-از آن دسته افرادي باشيد که «مي پرسند چگونه مي توانم خدمتي کنم و چيزي به جهان اضافه کنم» نه از آن گروه که «دائماً در تلاشند جهان را به خدمت بگيرند».

13-هر چه قدر هم که شما از کارتان ناراضي باشيد، بالاخره اين را قبول داريد که نتيجه کارتان نوعي خدمت به جامعه است. آيا خدمت به خلق نوعي عبادت نيست پس با نيت خدايي به خلق خدا خدمت کنيد.