دكتر حسين ابراهيم مقدم،‌ روانشناس،‌ با بيان اين كه خنده موجب آرامش فرد و اطرافيان مي‌شود گفت: لبخند در زندگي ما از اهميت به سزايي برخوردار است لبخند و خنده هيچ عارضه جانبي معنوي ندارد و حتي اگر نتواند به خودي خود بيماري و فشارهاي روحي را علاج كند،‌ حداقل مي‌‌تواند لحظات نگراني به وجود آمده از بيماري را برطرف سازد.

وي افزود:‌ لبخند علاوه بر معكوس كردن مسير بيماري و تأمين سلامت،‌ مهمترين يخ‌شكن در گردهمايي‌هاي اجتماعي است و البته اين نكته را بايد درنظر داشت كه خنده آنگاه مؤثر و درمان بخش است كه به موقع باشد و به شخصيت ديگران آسيب نرساند. خنده‌ي بي‌مورد و تمسخرآميز انسان را غافل مي‌كند و پرده سياهي بر روي عوامل شادي‌آفرين ديگر مي‌كشد.

وي تصريح كرد:‌ در اثر خنده،‌ ديافراگم،‌ عضله قوي‌اي كه در زير شش‌ها قرار دارند،‌ بالاو پائيين مي‌رود و شش‌ها را پر از هوا مي‌كند و سپس اين هوا را از آنجا خارج كرده و به سمت سيستم صوتي جهت توليد صدا مي‌فرستد و در اين تبادلات خون مملو از اكسيژن شده و قلب،‌ خون تميزتري را دريافت مي‌كند و شاداب‌تر مي‌شود و همچنين خنده بهتر،‌ ماساژ براي اندام‌‌هاي داخلي است.

وي خاطرنشان كرد: البته خنده‌ي زياد آثار منفي نيز در پي خواهد داشت از جمله: دلمردگي،‌ اكثر افرادي كه تلاش مي‌كنند زياد بخندند در خلوت خود باعث دل‌مردگي آنان خواهد شد و اين افراد بايد براي خنده‌ي خود دليل پيدا كنند و خنده‌ي بي‌دليل و بيش از حد حتي ممكن است فرد را افسرده و بي‌روح كند .