قانون کشت و درو در تربيت فرزندان اصل مهمي است که متاسفانه با وجود مادران خسته و پدران غايب در زندگي کنوني خانواده هاي ايراني، مغفول مانده است. مسعود هنربخش کارشناس ارشد روان شناسي باليني با بيان اين مطلب به خراسان مي  گويد: متاسفانه اين روزها باب شده است که والدين مسئوليت مسلم خود را در پرورش و تربيت فرزندان به دوش مدرسه، جامعه و رسانه ها مي اندازند و مشغله هاي زندگي را مانع از رسيدگي کامل به فرزندان مي دانند.

اين در حالي است که قانون کشت و درو در فرزندپروري يک اصل است و هر قدر که والدين امروز به پرورش کودک خود توجه کنند، وقت بگذارند و سرمايه گذاري کنند، در آينده ثمره آن را خواهند ديد. برخي والدين در مراحل رشد و تربيت کودک خود دچار تفکر جادويي مي شوند و تصور مي کنند فرزند مودب، مهربان، دلسوز و باوجدان به دليل اخلاقيات ذاتي و ويژگي هاي منحصر به فرد شخصيتي اين گونه تربيت شده است. در صورتي که والدين مي توانند همه اين ويژگي ها را از دوران کودکي آموزش دهند به شرط اين که اين آموزش ها در اولويت برنامه هاي آنان باشد و خودشان به اين اصول اساسي عمل کنند. هنربخش شکايت والدين از مسئوليت هاي سنگين اداره زندگي و تربيت فرزندان و کمبود وقت براي رسيدگي به امور تربيتي آن ها را توجيه مي داند و مي گويد: قبل از هر چيز بايد پذيرفت که والدگري کار دشواري است اما مي توان بين وظايف اصلي اولويت بندي کرد به نحوي که بتوان تعادلي بين کارها ايجاد کرد. گاهي لازم است انتظارات خود را از زندگي کمتر کنيم و به جاي فراهم آوردن امکانات مالي بيشتر و بالابردن سطح رفاه، به کيفيت رابطه با فرزندان خود اهميت بيشتري دهيم. در واقع سرمايه گذاري والدين و بالا بردن کيفيت رابطه با فرزندان باعث مي شود آن ها فضايل اخلاقي را به درستي آموزش ببينند.
  خراسان / شماره انتشار 18115